Bazen gecenin karanlığına sığınmak ister insan. Karanlık dertleri içine alır gece olunca, karanlığın derinliğine düşer kaybolursun. Kanadı kırık kuşlar gibidir gecede insan. Her sabah yeni bir gün doğarken, bir gün de eksilir ömürden. Ama geceler hiç bitmez. Kandiller aydınlatmaz karanlığı. Yel eser, umutlar savrulur gider gecede…
Bu dünyadan başka bir dünya yok, arama.
Senden başka düşünen yok seni, arama!
Dert içinde sevinci bul ve yaşa, haksız düzende haklı ol da yaşa, sonu nasıl olsa yokluk dünyanın, varından yoğundan kurtul da yaşa. Sırtındaki yüklerinden kurtul yaşa!
Ay ışığı vurmuş gönüle karanlık olurmu?
Dert, insanı uyutmaz ama daima insana yol gösterir. Hepimizde başkalarının dertlerine tahammül edecek kadar, kuvvet vardır. Hayat, hayal kırıklıkları üzerine kuruludur. Bu da geçer, evet…
İnsan elbette konuşmak istiyor; dert yanmak, haklı çıkmak istiyor. Fakat karanlığın dertlere iyi gelmediğini bilmelisin. Aksine içine bir karanlık düşer gecede. Bir kaç tane şarkı, insanı çoğu zaman rahatlatır. En güzeli geceyse, karanlıksa! Hüzünlü bir kaç şarkı iyi gelir insana. Herkes güler yüzlü, anlayışlı, kendi içinde mutlu ve mutlu edebilecek birini bekliyor. Çok bekleriz daha!
Belki hapiste değiliz ama hepimiz tutsağız korkularımıza. Sen birini seversin ama o senin varlığından bile haberi yoktur. Hayatın en hüzünlü anı mevsimine kapıldığın kişinin bahçesinde açabilecek bir çiçek olmadığını anladığın andır.
O’da gece gibidir…
Karanlık gibidir…
Yorulursun yatağında, dalamazsın derin uykulara. O saatten sonra sende fırtına kopsa yaprak oynamaz yüreğinde. Geçmişi değiştiremezsin, ama gelecek hala elinin içindedir bunu unutma!
Istırabın yüzüne gülücükler kondurmayı bilmeli daima. Siz kendinize inanın ve her karanlığın sonu aydınlıktır göreceksiniz. Nasıl her gecenin bir sabahı varsa! Her derdin, kederinde çaresi vardır mutlaka.
Bulunduğun kıyıdan ayrılmazsan, okyanusun ötesindeki adalara asla ulaşamazsınız…
Sevgi dolu aydınlıktık günler efendim.
Naci Özkan
