Dönen döndü, sen dönmedin
Güçlülere baş eğmedin
Makam, ünvan gözetmedin
İkrarın özü, Pir Sultan.
Kimi kaçtı diyar ,diyar
Kimi güçlüye el bağlar
Hep dönekleşti insanlar
İkrarın özü, Pir Sultan.
Hain gene hep haince
Dönekler hep, dönek yine
Kucaklarda elden ele
İkrarın özü, Pir Sultan.
Hepsi kullanılıyor mal
Tutunacak kalmamış dal
Ağızlarına çalmışlar bal
İkrarın özü, Pir Sultan.
Ocak yandı alev sardı
Dönekleri çıkar aldı
Eskiden çok yiğit vardı
İkrarın özü, Pir Sultan.
Yoluna can veren canlar
Bu gün ikrarın bozarlar
Çoğaldı yolu satanlar
İkrarın özü, Pir Sultan.
Yolun bilmez çullanan var
Mirasına konanlar var
Kârı için kullananlar var
İkrarın özü, Pir Sultan.
Kötüler dine sığındı
Din örtüsünde aklandı
Elinde din, bayrak kaldı
İkrarın özü, Pir Sultan.
Dışı Müslüman, içi kâfir
Gerçek olmaz küfür, kibir
Aklı ermez buna fakir
İkrarın özü, Pir Sultan.
Adem’de öz bozuk olmaz
Bozuk insan Adem kalmaz
Hak aşkı gönlüne dolmaz
İkrarın özü, Pir Sultan.
Halk aşkına, halk aşkına
İkrar verdin, hak aşkına
Eyvallahın yok zalıma
İkrarın özü, Pir Sultan.
Turgut der ki; Pir Sultan pirim
Hak yolunda ehlibeytim
Tuttuğum dermanım elim
İkrarın özü, Pir Sultan.
Aşık Turgut Yıldız
15.09.2007