Dönen döndü, sen dönmedin

Güçlülere baş eğmedin

Makam, ünvan gözetmedin

İkrarın özü, Pir Sultan.

                        Kimi kaçtı diyar ,diyar

                        Kimi güçlüye el bağlar

                        Hep dönekleşti insanlar

                        İkrarın özü, Pir Sultan.

Hain gene hep haince

Dönekler hep, dönek yine

Kucaklarda elden ele

İkrarın özü, Pir Sultan.

                        Hepsi kullanılıyor mal

                        Tutunacak kalmamış dal

                        Ağızlarına çalmışlar bal

                        İkrarın özü, Pir Sultan.

 

Ocak yandı alev sardı

Dönekleri çıkar aldı

Eskiden çok yiğit vardı

İkrarın özü, Pir Sultan.

                        Yoluna can veren canlar

                        Bu gün ikrarın bozarlar

                        Çoğaldı yolu satanlar

                        İkrarın özü, Pir Sultan.

Yolun bilmez çullanan var

Mirasına konanlar var

Kârı için kullananlar var

İkrarın özü, Pir Sultan.

                        Kötüler dine sığındı

                        Din örtüsünde aklandı

                        Elinde din, bayrak kaldı

                        İkrarın özü, Pir Sultan.

Dışı Müslüman, içi kâfir

Gerçek olmaz küfür, kibir

Aklı ermez buna fakir

İkrarın özü, Pir Sultan.

                        Adem’de öz bozuk olmaz

                        Bozuk insan Adem kalmaz

                        Hak aşkı gönlüne dolmaz

                        İkrarın özü, Pir Sultan.

Halk aşkına, halk aşkına

İkrar verdin, hak aşkına

Eyvallahın yok zalıma

İkrarın özü, Pir Sultan.

                        Turgut der ki; Pir Sultan pirim

                        Hak yolunda ehlibeytim

                        Tuttuğum dermanım elim

                        İkrarın özü, Pir Sultan.

 

                                               Aşık Turgut Yıldız

 15.09.2007